பார்வை வடு

உன்
கருவிழி அம்பு கொண்டு
என் இதயம் கிழித்தாய்,
உதிரம் காயமல்
உயிர் வாழ்கிறது
இன்னும்.

நீ மௌனம் கலைப்பாய்
என்று
நான் மௌனமாய் இருந்தேன்
நான் மௌனம் கலைப்பேன்
என்று
நீயும் மௌனம் கொண்டாயோ?

அர்த்தமற்று போனது
என் பேச்சுக்கள்
சில கணங்களில்.
என் நண்பர்களுக்கு தெரியாது
நீ கடந்து போகிறாய்
என்று.

என் உயிர் நண்பன் கூட
எதிரியாக போனான்
நீ அவனோடு
ஏதோ பேசிய போது.

சொல்லாமல்
மறைந்து போனாய்
ஒரு நாள்.
உன் காயத்தை மட்டும்
அப்படியே
என் நெஞ்சில்
 மறந்து விட்டுவிட்டு.

ஆண்டுகள் போயும்
வலியால் அவதிப்படுகிறேன்
அவ்வப் போது.
ஆனாலும்,
சுகமாய்த்தான்
இருக்கிறது.

அதனால்,
நன்றியோடு சொல்கிறேன்
நீ வேண்டாம்
நீ கொடுத்த
இந்த வலி போதும்
சாகும் வரைக்கும்!